در مبحث زمین شناسى محیط زیست کنش و واکنش انسان با محیط زمین‌شناسى بررسى مى‌شود. زمین‌شناسى محیط زیست علمى است که مورد قبول عامه واقع شده است.

زمین شناسى محیط زیست در واقع یک موضوع جدید نیست و بطور کلى باسه شاخه از علوم زمین بیشتر در ارتباط است، ژئومورفولوژى، زمین‌شناسى اقتصادى و زمین‌شناسى مهندسی.
 با اطلاع از زمین‌شناسى محیط زیست مى‌توان نیازها ، نحوه اداره محیط زیست ومدیریت در امور زیست را بهتر فهمید. در زمین‌شناسى محیط زیست فقط مناطق روستایى و طبیعت اطراف ما بررسى نمى‌شود، بلکه محیط زیست‌هاى شهرى و منابع آلوده‌کننده آنها نیز مورد تحقیق و کاوش قرار میگیرد. از سال 2000 میلادى حدود 5/3 میلیارد نفر از مردم جهان (50 درصد مردم جهان) در مناطق شهرى زندگى مى کنند که فقط 1 درصد مساحت زمین را شامل مى‌شود. در این وضعیت است که کنش و واکنش انسان و محیط زیست زمین‌شناسى بیشترین شدت را خواهد یافت و زمین‌شناسى محیط زیست بصورت عملى بیشترین کاربرد را پیدا مى‌کند. رشد شهرها وجود منابع آب، کانى‌ها و سنگها را ایجاب مى‌کند و مواد باطله و زباله‌هاى زیادى را باعث مى‌شود که همین آسیب‌پذیرى انسان به مخاطرات طبیعى را بالا مى‌برد و این باید در مدیریت مورد توجه قرار گیرد. در این درس چنین مطالبى بررسى مى‌شود.
زمین‌شناسى محیط زیست یک موضوع کاربردی است و زمین‌شناسان محیط زیستى یک نقش اصلى و مهم در مدیریت مرتبط با زمین‌شناسى محیط زیست دارند.
 کنش و واکنش (تقابل) انسان و محیط زمین‌شناسى که محیط زمین‌شناسى نه تنها شامل سنگها رسوبات، خاک و سیالات است بلکه سطح زمین یعنى شکل سطح زمین و عوامل تغییر دهنده آنرا نیز در بر مى‌گیرد. محیط زیست منابع لازم براى زندگى بشر را تأمین مى‌کند و اصل حیات بر آن استوار است. آب، کانى‌هاى صنعتى، مواد اولیه ساختمانى و سوخت ما از آن تهیه مى‌شود. با توجه به شرایط محیط زیست است که موقعیت شهرها و راه‌هاى حمل و نقل براى ما تعیین مى‌شود. با این علم تأثیر زباله‌هاى ایجاد شده توسط خودمان قابل پیش‌بینى است. هر چند مواد اولیه و پارامترهاى لازم براى زندگى ما از محیط زیست زمین‌شناسى است اما بسیارى از مخاطرات مانند آتشفشانى، زلزله و سیل نیز در همین محیط زیست زمین‌شناسى ایجاد مى‌شوند.
ممکن است که زمین‌شناسى محیط زیست را زیر مجموعه‌اى از علم محیط زیست در نظر گرفت. علمى که رابطه انسان و تمام محیط اطراف او را مطالعه مى‌کند که شامل مشکل‌هاى زمین‌شناسى، جوى و زیستى است. علوم محیط زیستى پایه‌اى‌ترین دانسته‌هاى ما در مورد زمین است.
علم محیط زیست مبانى علمى خاصى را به ما مى‌دهد که با آنها مى‌توان بیشترین موفقیتها را براى بشر در محیط زندگى او ایجاد کرد در حالیکه کمترین زیان و خسارت بر او وارد شود. بنابراین زمین‌شناسى بطوریکه توسعه آنها صورت پذیرد را براى ما روشن مى‌کند و مى‌تواند از وارد شدن خسارت به منابع طبیعى و محیط زیست جلوگیرى نماید.